هنگامی که شخصی متوجه می شود که شنوایی اش در حال از دست رفتن یا کمتر شدن است، احساس تگرانی خواهد داشت. در این زمان بسیار مهم است که پزشک مشورت های صحیحی به بیمار بدهد تا در نتیجه تشخیصی صحیح نیز صورت گیرد. هر فردی که شنوایی اش را از دست دهد، باید به اوتولارینگولوجیست ( پزشک گوش، حلق و بینی) مراجعه کند. اگر بیمار در شنیدن صداهای ارام مشکل داشته باشد، که در واقع این موضوع او را بیشتر در معرض خطر از دست دادن شنوایی قرار خواهد داد، و یا اگر فردی در خانواده وی به مشکل از دست دادن شنوایی دچار شده باشد ، باید حتما این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارد؛ چراکه این عوامل در واقع خطر ابتلا به چسبندگی گوش را افزایش خواهد داد.
اگر علائم شما خفیف هستند بهترین گزینه منتظر ماندن است اما آزمایش های شنوایی تان را باید به طور مرتب انجام دهید. اگر علائم بیماری پیشرفت کرد، درمان اتواسکلروز می تواند حمایتی یا شفا بخش باشد.
درمان حمایتی شامل موارد زیر است:
- سمعک. سمعک با تقویت صدا به افزایش شنوایی کمک می کند. سمعک ها برای درمان کاهش شنوایی انتقالی ناشی از اتواسکلروز موثر هستند اما می توانند به برخی افراد که کاهش شنوایی حسی دارند هم کمک کنند.
• کلسیم، فلورید و ویتامین D می توانند در افزایش شنوایی تاثیر داشته باشند، اما زیاد برای درمان حیاتی توصیه نمی شوند و معمولا برای مراحل اولیه بیماری موثر هستند.
اگرچه هیچ تضمینی برای درمان از طریق عمل های جراحی وجود ندارد اما استاپدکتومی یا استاپدوتومی ممکن است این اختلال را درمان کنند یا به کاهش علائم آن کمک کنند. این جراحی شامل خارج کردن استخوان معیوب (استخوان رکابی) و جایگزین کردن آن با استخوان مصنوعی است.
در موارد نادر، این روش ممکن است علائم بیماری را بدتر کند، بنابراین باید با یک متخصص گوش و حلق و بینی درباره خطرات و مزایای آن مشورت کنید. درمان از طریق جراحی فقط برای کاهش شنوایی انتقالی حاصل از اتواسکلروز موثر است.
نوع درمانی که ممکن است برای شما مفید باشد بستگی به نوع کاهش شنوایی و استخوان هایی که تحت تاثیر اتواسکلروز قرار گرفته اند دارد.